Op 6 april vieren we de verjaardag van de vrouwelijke voorloper van James Bond
Vandaag is de verjaardag van een van de meest gevaarlijke spionnen van tijdens de Tweede Wereld Oorlog. Virginia Hall werd geboren in Baltimore, Amerika op 6 april 1906. Ze studeerde Frans, Duits en Italiaans en ging meerdere keren naar Europa om stages te volgen. Ze verloor haar rechterbeen tijdens een jachtsessie in Turkije, en spendeerde vervolgens een jaar om opnieuw te leren lopen met een prothese, welke ze de bijnaam ‘Cuthbert’ gaf. Vier jaren later brak WWII uit. Ze was vastbesloten om te helpen, en vloog naar Frankrijk nadat ze was afgewezen door de Amerikaanse inlichtingendienst vanwege haar prothese Cuthbert. In Frankrijk begon ze eerst als ambulancechauffeur, maar leerde bij toeval een man kennen in de trein. Hij was onder de indruk van de stoere Virginia en haar talenkennis, en gaf haar een adresje van een persoon, hij drong haar aan om met hem contact op te nemen. Virginia wist op dat moment niet dat de man een spion was, en haar rekruteerde voor de Britse spionage eenheid.
De Britse Inlichtingendienst (SOE)
Het contact dat Bellows aan Hall had gegeven was van een man genaamd Nicolas Bodington, een officier bij de nieuwe spionage-eenheid Special Operations Executives (SOE). Tijdens een diner maakte Hall indruk op Bodington. Er waren toendertijd veel bezwaren tegen het aannemen van een vrouw in het nieuwe spionagebureau, maar Bodington nam Hall toch aan, waardoor ze een van de eerste vrouwelijke spionnen van Europa werd.
Tijdens de spionagetraining leerde Virginia hoe ze doelwitten moest herkennen, van achtervolgers af te komen, met verschillende wapens om te gaan en stilletjes sloten te kraken. De meest waardevolle vaardigheden die de Britten haar echter leerden, waren het versleutelen van berichten en het creëren van slimme vermommingen.
Journaliste undercover
De SOE plaatste haar in Vichy, Zuid Frankrijk, waar ze eerst begon als ondergronds informant en organisator. Hier bouwde ze een netwerk op van 90 spionnen en onderhield de onderlinge contacten. Door haar Amerikaanse nationaliteit kon ze zich perfect voordoen als journaliste voor The New York Post. Zo kon ze dringende vragen stellen en zich op verdachte plaatsen begeven zonder al te veel aandacht van de bezetter te trekken.
Ze werd de allereerste “verbindingsofficier” die de inspanningen tussen de Britse inlichtingendienst en het ondergrondse Franse verzet coördineerde en werd een expert in baanbrekende spionagetactieken. Zo ontwikkelde Virginia geheime methodes om contacten te regelen, ambtenaren om te kopen en agenten in het veld aan te sturen. Ze onderhield contacten tussen het Franse ondergrondse verzet en de Britse inlichtingendiensten. De Gestapo werd zenuwachtig, en daardoor vastbesloten ‘The Limping Lady’ te vinden. Ze stond inmiddels op hun lijst om te martelen te executeren.
Vluchten naar Spanje
De Nazi’s kwamen haar op het spoor maar ze wist gelukkig op het nippertje te ontkomen. Dat bleek echter nogal een uitdaging, aangezien haar enige optie was om uit te wijken naar Spanje. Hiervoor ging ze dwars door de besneeuwde Pyreneeën, ter voet op haar prothese. Na deze helse voettocht en eenmaal in Spanje aangekomen, had de VS ook van haar talenten gehoord. Zij besloten haar aan te nemen als spion in hun oorlogseenheid – een voorloper van de huidige CIA – en stuurden haar vervolgens gewoon weer terug naar het door de Nazi’s bezette Frankrijk, om leiding te geven aan het Ondergrondse netwerk.
Aangezien de Duitsers inmiddels wisten hoe Hall eruitzag, moest ze slim gebruik maken van wat ze van de Engelsen geleerd had. Ze vermomde zich als een oud melkvrouwtje – perfect om haar manke lopen te vermommen. Ze verfde haar haren grijs en droeg oude smerige rokken. Ondertussen gebruikte ze radio-signalen om haar groep Franse verzetsstrijders te coordineren. Tijdens D-Day wist ze een groot deel van de communicatienetwerken van de Nazi’s te saboteren, waardoor ze een van de belangrijkste redenen is dat de Geallieerden uiteindelijk wonnen.
Welke cocktail drinken we vandaag op de verjaardag van Virginia Hall?
Er is helaas weinig te vinden over de alcoholconsumptie van Virginia Hall – ze was immers een spion – maar aangezien ze in principe de vrouwelijke voorloper van James Bond is gaan we vandaag voor het meest bekende spionnendrankje: De Vesper Martini, shaken not stirred. Deze cocktail is bedacht door schrijver Ian Flemming in 1953, en verscheen in zijn eerste boek Casino Royale, vernoemd naar de verleidelijke dubbelspion Vesper Lynd, die Bond verleidde, en het is misschien wel de beroemdste drankbestelling uit de geschiedenis. In dit boek besteld Bond:
“Een droge Martini. Drie maten Gordon’s, één maat wodka, een halve maat Kina Lillet. Heel goed schudden tot het ijskoud is en dan een groot dun schijfje citroenschil toevoegen.”
Hoewel je normaal gesproken een cocktail met enkel sterke drank altijd roert, valt er best een punt te maken om in dit geval te shaken. De Vesper is sterk, en de waterverdunning die komt door het schudden van het ijs maakt het wellicht wat beter te drinken dan wanneer je de boel roert. Om het nog erger te maken, was de Gordon’s hoogstwaarschijnlijk toen geen 37,5% zoals nu, maar melden sommige bronnen dat deze nog ergens tussen de 40 en 50% alcohohl lag (ik vertypte me even, maar vond alcohohl in dit geval eigenlijk wel toepasselijk). Misschien wou Ian Flemming 007 neerzetten als de harddrinkende geheimagent die er voor kiest zijn drankjes extreem sterk weg te haggelen en deze te schudden zodat ze zo koud zijn dat je de alcohol niet meer voelt.
Zelf je cocktails mixen met deze luxe barset
Haal met deze 12-delige BarDeluxe cocktail set alles in huis om cocktails te maken. Van shaker tot barmaatje tot muddler – een prachtig cadeau voor jezelf, een goede vriend, voor je oma of voor de buurvrouw.
Recept van de James Bond Vesper Martini
Bond zegt in zijn eerste boek dat hij als hij zich wil concentreren hij er altijd maar 1 drinkt voor het dinner, maar wel een ‘hele grote’. Dit kun je eventueel opvolgen door em te drinken uit dit grote fishbowl glas. Echter heeft deze eigenlijk niet de juiste vorm voor een Martini en het zal me verbazen als je met het drinken van de Vesper daadwerkelijk tot de bodem kunt komen. Mank lopen alsof je een prothese hebt zul je in ieder geval al snel doen. Beter pak je gewoon een mooi sjiek martiniglas.
Doe de gin, wodka en Lillet blanc in een cocktailshaker gevuld met ijs.
Schud krachtig gedurende 20-30 seconden, tot het ijs koud is.
Zeef in een gekoeld cocktailglas.
Spuit de citroentwist over de drank, wrijf de twist langs de rand van het glas en laat hem vervolgens in de cocktail vallen.
Proost!
(In dit artikel staan 1 of meerdere affiliate linkjes. Als je via zo’n link besteld krijg ik een kleine commissie zonder dat het jou extra geld kost. Hierdoor help je mij deze website te kunnen onderhouden).
