Vandaag 23 maart proosten we op de karma van een metalen plee

Vandaag 23 maart proosten we op de karma van een metalen plee

Vandaag 23 maart proosten we op ironisch toeval of gerechtigheid door karma, en de vraag of dat allemaal wel bestaat. We zijn normaal gesproken niet zo zweverig hier bij Dronkaard, al zullen we onszelf ook niet bepaald nuchter noemen. Vandaag maken we even een uitzondering. Soms maak je iets mee of lees je iets en denk je: dit kan toch geen toeval zijn? Vandaag roepen we uit tot Proost op je Karma dag! Moge je je verdiende lot krijgen!

Laatst tijdens een zuipsessie ging een zweverige vriendin ineens los, ze rolde haar ogen diep naar achteren en zei iets in de trant van (vrijelijk vertaald): “Wat er moet gebeuren zal uiteindelijk ook gaan gebeuren, wij aardelingen zijn hier niet tegen bestand. De Goden van het karma-wiel zullen toch uiteindelijk een manier vinden om hun gerechtvaardigdheid uit te spelen, in dit leven of het volgende.” Het was best een beetje eng om te zien eigenlijk, maar ze was daarna weer kalm. We namen vervolgens nog een shot Franse Vodka (zij is immers Francaise en het was 16 maart) alvorens we onder de veren doken. Maar haar uitspraak bleef me niet ongemoeid. De afgelopen dagen moest ik toch meermaals terugdenken aan het voorval.

En zo kwam ik toevallig het verhaal van Michael Godwin tegen, en dit zette me opnieuw aan het twijfelen. In hoeverre bestaat toeval? Is Karma echt een bitch?

Michael Goldwin ontspringt de dans met de dood

Michael Anderson Goldwin was geen lieverdje. Hij was al meerdere keren veroordeeld geweest voor gewapende overvallen en aanrandingen, en terwijl hij nog op borg rond liep, vermoordde hij in 1989 bij een overval de 24-jarige Elisabeth Royem. Dt deed hij door meermaals een elektrisch strijkijzer in haar gezicht te rammen nadat zij hem had geweigerd geld te geven en seksueel te plezieren. De rechter had er genoeg van: Goldwin kreeg deze keer de doodstraf. Hij zou nog te horen krijgen wanneer hij op de elektrische stoel zou moeten gaan zitten.

Echter, na veel gedoe en gesmeek van Goldwin’s advocaat, werd enkele weken later door de rechtbank besloten dat zijn straf toch omgezet zou worden naar levenslang. Blijkbaar had hij ondanks al het geweld dus de doodstraf toch weten te ontlopen.

Karma op de plee: Goldwin mocht zijn straf toch uitzitten

Michael en zijn advocaat dachten dat de elektrische stoel inmiddels ontweken was, maar daar dachten die eerder genoemde Karma goden blijkbaar anders over.

Het was 23 maart 1989 en Michael Goldwin zat rustig TV te kijken in zijn cel. Helaas was het geluid niet goed, het leek wel alsof zijn oordopjes kapot waren. Goldwin vermoedde dat er een breuk in de kabels zat en ze niet goed aansloten. Om de slechte audio te verbeteren besloot hij zelf ‘creatief’ met de kabels aan het prutsen te gaan. Hij ging er even bij zitten – naakt op de metalen plee – en aangezien hij geen gereedschap had, beet hij op de twee kabels om deze te verbinden. En dat deed et em.

Michael Anderson Goldwin stierf op 23 maart 1989 door per ongeluk zijn metalen plee te transformeren in een elektrische stoel. En dat terwijl hij oorspronkelijk de elektrische stoel ontlopen had nadat hij veroordeeld was voor het vermoorden van een vrouw met een elektrisch strijkijzer.
Karma is a bitch.

Hoe heeft dit precies kunnen gebeuren?

Dit schreef de U.S. National Library of Medicine over het voorval:

“Het menselijk lichaam is van nature bestand tegen de stroom van elektriciteit. Bijna 100% van deze weerstand is echter alleen effectief op huidniveau. Een droge en vereelte huid is bijvoorbeeld veel beter bestand dan de natte en zoute weefsels eronder.
Daarom kan een blikseminslag alleen huiddiepe brandwonden achterlaten, terwijl een kleine stroom elektriciteit het lichaam kan binnendringen, door het hart kan schieten en een fatale elektrische schok kan veroorzaken.
De ernst van de schok heeft minder te maken met de kracht van de stroomstoot, maar meer met hoe de elektrische stroom het lichaam binnenkomt.
Dit zou kunnen verklaren waarom Godwin veilig was zolang hij de draad vasthield. Maar door de draad in zijn mond te stoppen, heeft hij de elektriciteit misschien een open uitnodiging gegeven om zijn lichaam te gebruiken als “tussenpersoon” tussen de draad en het metalen toilet.
Wanneer elektriciteit op deze manier het lichaam binnendringt, kan het ernstige schade toebrengen aan de weefsels en het zenuwstelsel. Het kan ook de natuurlijke elektrische signalen van het lichaam verstoren, wat kan leiden tot hersenbeschadiging. Andere keren kan het ventriculaire fibrillatie veroorzaken, wat fataal kan zijn.”

We drinken vandaag op 23 maart een Karma Cocktail!

Proost vandaag op de goden van de karma! Moge zij je eerlijk bedelen! Dit doen we natuurlijk met een Karma Cocktail uit een groot (0,75L !!) wijnglas!

Verdere benodigdheden:
Captain Morgan Spiced Gold
Triple Sec
vers sinaasappelsap
7up.
We volgen de verhoudingen (niet de hoeveelheden) van Topshelfpours.com om het glas mooi te vullen..
Daar krijg je wel een stoot van!

En mocht je nog iets willen kijken vanavond, ik moest tijdens het schrijven toch meermaals aan The Green Mile denken – die nog altijd nummer 28 staat van IMDB’s beste films allertijden lijst.
En mocht je iets te lezen willen: het boek van Stephen King is schijnbaar ook goed. (ik heb hem zelf nog niet gelezen, maar heb em vaker aanbevolen gekregen).

Grappig feitje: Stephen King vernoemde het karakter John Coffey uit groot respect naar de Nederlandse band Johnny Coffey nadat hij de bekende video had gezien van hoe frontman David Achter De Molen een biertje vangt tijdens het crowdwalken op Pinkpop. Verdomme Legendarisch!

Proost!
Gertje

(In dit artikel staan 1 of meerdere affiliate links. Als je via zo’n link besteld krijg ik een kleine commissie zonder dat het jou extra geld kost).


Gertje Brunsbak

Vind iedere dag een reden om te proosten. Schrijft over bier, wijn, likeuren, drank en alcohol. Soms is hij nuchter.